Υπνοπαιδεία

V_x000D_
_x000D_
Εννιά νησιά στην άβυσσο_x000D_
κι εκείνος π’ αγαπούσα._x000D_
Τώρα διάττοντες αλιεύω μέσα σ’ έρημο_x000D_
ανασηκώνομαι και πέφτω_x000D_
καθώς στοιχεία μνημονικά_x000D_
ανάβουν πυρκαγιές_x000D_
που να μετρήσω δεν προφταίνω._x000D_
Φεγγάρια τρίμερα γίναν τα πρόσωπα_x000D_
κι ο ασβέστης ο άσβηστος_x000D_
κάνει εγκαύματα τα τελευταία όνειρα_x000D_
με τη συνέργεια των δακρύων._x000D_
_x000D_
[…]_x000D_
_x000D_
Κάπου-κάπου κολλώ έναν επίδεσμο ύπνου_x000D_
κι η φωνή μου κάνει σθεναρή το μνημόσυνο_x000D_
που θα πεί:_x000D_
πίστη στην αιωνιότητα_x000D_
ή του φορτίου συναίσθηση της ζωής.