Βωβόν ξύλον

Πρόκειται για μια προσωπική αφήγηση με ντοκουμέντα, το ημερολόγιο μιας ερευνητικής ανάγνωσης, ο τρόπος που διάβασα το Παπαδιαμαντικό έργο (ένα μέρος του δηλαδή).Η ανάγνωση ως κουτί θαυμάτων. Μια διαδρομή που νιώθω την ανάγκη να αφηγηθώ. Δεσίματα του λόγου, συμβολικές δρακοντοκτονίες, διπλά και ομοιώματα, σημάδια, μνημονοτεχνική των Κολλυβάδων, η ατέλειωτη εφηβεία της Φραγκογιαννούς, οι μαγικοί κήποι, η γλώσσα των μογιλάλων, το τραγούδι του κυρ Βοριά, το αντηχείο του κοχυλιού, τα πάθη της ταραντέλας, το “αυτίον της γης” και άλλοι μαργαρίτες της διαδρομής που κατά καιρούς έχω μοιραστεί στο ιστολόγιό μου ή έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά αλλά και άλλα καινούργια που αποφάσισα να συγκεντρώσω σε ένα βιβλίο.