Βαβέλ ιδανικών

Κάθε γενιά αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο τις εποχές και τα γεγονότα. Αυτό δεν θα μπορούσε να φανεί καλύτερα από την εικόνα που έχουν για την χρονιά του 1989 όσοι την έζησαν. Για την περίφημη “γενιά του Πολυτεχνείου”, στη μεγάλη της πλειοψηφία Αριστερή (κάθε αποχρώσεως), η χρονιά εκείνη σήμαινε διάψευση, τέλος εποχής, ακύρωση οραμάτων: Το κομμουνιστικό μπλοκ είχε καταρρεύσει άδοξα (τι ειρωνεία για τους σοβιετολάτρεις!) και ο ελληνικός οπερετικός “σοσιαλισμός” ανέδιδε οσμές υπονόμου, με το Γιώργο Κοσκωτά κυρίαρχο στο επιχειρηματικό και μιντιακό τοπίο να αναδεικνύεται απατεώνας. Έτσι μοιρολατρικά αποδέχθηκαν ότι ο επάρατος καπιταλισμός νίκησε και ήταν ώρα να νοικοκυρευτούν…