Βασίλης Γεωργιάδης

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφον (Π.Ε.Κ.Κ.) συνεχίζει, σε αγαστή πάντοτε συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, να συμμετέχει στα τιμητικά αφιερώματα που πραγματοποιούνται στους πιονιέρους τον ελληνικού κινηματογράφου.Φέτος, τεσσαρακοστή πανηγυρική διοργάνωση του φεστιβάλ, το τιμώμενο -και για το σώμα των κριτικών- πρόσωπο είναι ο Βασίλης Γεωργιά-δης· ο σκηνοθέτης, ο οποίος μαζί με τον δημιουργικό του κόπο έβαλε την υπογραφή του κάτω από ταινίες-σταθμούς, όπως: “Τα κόκκινα φανάρια”, “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο”, “Γάμος αλά ελληνικά”, “Κορίτσια στον ήλιο” κ.ά.Στην εικοσάχρονη διαδρομή του στην κινηματογραφική σκηνοθεσία, με είκοσι ταινίες στο ενεργητικό του, αξιώθηκε και καλλιτεχνικές επιτεύξεις, αλλά και λαμπρές όσο και αξιοζήλευτες αναγνωρίσεις μέσα και έξω από τη χώρα μας. Αξιώθηκε να δει, ξανά και ξανά, τις ταινίες του υποψήφιες για Όσκαρ καλύτερης ξένης τανίας και για τη “Χρυσή Σφαίρα” των Ανταποκριτών Ξένου Τύπου τον Χόλιγονντ. Τις είδε να συμμετέχουν στις ιστορικές ρετροσπεκτίβες του ελληνικού κινηματογράφον στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης και στο Μπομπούρ στο Παρίσι, και να βραβεύονται κατ’ επανάληψη, όπως και οι συντελεστές τους, στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.Πολλές απ’ αυτές τις ταινίες εξακολουθούν να διατηρούν τις αφηγηματικές και τις καλλιτεχνικές αρετές που τις έκαναν δημοφιλείς, κυρίως γιατί περιέχουν μηνύματα ελπίδας και αγάπης για τον καθημερινό άνθρωπο.Εντούτοις, πιο σημαντικό παραμένει ότι πίσω από τη λάμψη της επιτυχίας βρίσκονται το πρόσωπο και ο χαρακτήρας του ανθρώπου Βασίλη Γεωργιάδη, του προσφυγόπουλου απ’ τα Δαρδανέλλια, του αναχωρητή στο αγαπημένο του Ξυλόκαστρο: χαρακτήρας ακέραιος και ασυμβίβαστος- ζεστός, φιλικός, άμεσος, ανοιχτόκαρδος, με το μόνιμο και αφειδώλευτο χαμόγελο για όλους, αλλά, ταυτόχρονα, στη σκιά της κούφιας δημοσιότητας: δείγματα γνήσιας σεμνότητας και μετριοφροσύνης.Τέλος, θα ήταν παράλειψη να μη γίνει αναφορά και στο άλλο σημαντικό έργο πον επιτέλεσε στη διάρκεια της δεκαετίας τον ’70, μεταφέροντας στην τηλεόραση, με τρόπους μέχρι σήμερα υποδειγματικούς, τους κλασικούς της νεότερης ελληνικής πεζογραφίας.Αυτή την τιμητική μαρτνρία καταθέτει η Π.Ε.Κ.Κ. προς τον σημαντικό εκπρόσωπο της περιουσίας τής εθνικής μας κινηματογραφίας.(από την εισαγωγή του Δημήτρη Χαρίτου)