Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (1939-1945): Απελευθέρωση των Φιλιππίνων, 1944

Ο στρατηγός Ντάγκλας Μακ Άρθουρ συνηγορούσε υπέρ της απόβασης στις Φιλιππίνες, φιλοδοξώντας να αναβαθμίσει το δικό του ρόλο στον Πόλεμο του Ειρηνικού, αφού έως εκείνη τη στιγμή εύσημα είχαν αποδοθεί στο US Navy, στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και στο Σώμα Πεζοναυτών. Ο στρατηγός Μακ Άρθουρ ήταν ο ανώτατος διοικητής στο θέατρο επιχειρήσεων του Ειρηνικού, επομένως ανώτερος του Νίμιτς. Ωστόσο, τα πλοία του ναυτικού τού ήταν απαραίτητα προκειμένου να αποβιβαστεί σε κάποια από τις καθορισμένες ζώνες.Τον Ιούλιο του 1944, ο πρόεδρος Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ πήγε στη Χαβάη προκειμένου να μεσολαβήσει στη διαφωνία των δύο αντρών και να δοθεί λύση στο πρόβλημα. Έπειτα από πολύωρες συζητήσεις αποφασίστηκε ο Νίμιτς να προωθηθεί δυτικά από τον κεντρικό Ειρηνικό καταλαμβάνοντας το Ουλίθι, το Γιαπ και το Πελελίου, στα νησιά Παλάου. Από την πλευρά του, ο Μακ Άρθουρ θα προέλαυνε στο Μοροτάι και το Σαλεμπαμπόε, στο ινδονησιακό αρχιπέλαγος, και στο Μιντανάο, το νοτιότερο από τα νησιά του αρχιπελάγους των Φιλιππίνων. Το δεύτερο σκέλος της επιχείρησης αφορούσε επέλαση στη Λουζόν και την Ταϊβάν. Το σχέδιο εγκρίθηκε, προς μεγάλη ικανοποίηση του Μακ Άρθουρ, και καθορίστηκε ο χρόνος εκτέλεσής του.