Τρέξε, μύγα, χτύπα το τζάμι

Μια σφαίρα έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και ψάχνει να βρει το δρόμο της. Είναι καταδικασμένη, γι’ αυτό ουρλιάζει. Αυτός που την περιμένει είναι ήρεμος, γιατί ξέρει. Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται τελικά. Μόνο την τελευταία στιγμή μπορείς να καταλάβεις. Την ώρα του οργασμού ή του θανάτου. Το παιχνίδι δεν έχει σειρά. Οι στιγμές κυλάνε παράλληλα και τίποτα δεν έρχεται εκεί που το περιμένεις. Ο χρόνος δε σταματάει ποτέ. Αλλιώς θα ήταν ιστορία.