Το βλέμμα και το αίμα

Η επίτευξη του τραγικού απαιτεί ένα και μόνον: την αλήθεια του βλέμματος και του αίματος ως μη αναπαραστατικών οντολογικών συσπειρώσεων του γίγνεσθαι της ζωής του υποκειμένου· αυτό τουλάχιστον φαίνεται να επι-σημαίνει, παραδειγματικά, εκείνο το άλλο βλέμμα και εκείνο το άλλο αίμα της Μήδειας, ενώπιον του ανοικτού προς τον θάνατο χρόνου· δηλαδή: ενώπιον της ανοικτότητας του χρόνου προς τη μη αναπαραστατική, ανακλαστική -άμεση, καταληπτική και ριζωματική- πρόσληψη της σωματικότητας, της υλικότητας, της βαρύτητας και του βάθους του συγκεκριμένου, του πραγματικού και μοναδικού τραγικού· αυτού ακριβώς, του τραγικού, το οποίο παντελώς έχει συνθλιβεί (σκληρή εκδοχή) ή διαφεύγει (ήπια εκδοχή) από τις πολυώνυμες, εμβληματικές, μηχανές ερμηνευτικής προσέγγισης του “νοήματος” του “τραγικού”.