Το “σούπερ-πανοπτικό” σκάνδαλο των ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας 2004 και η παρακαταθήκη του

Το παρόν βιβλίο φωτίζει το “σούπερ-πανοπτικό” σκάνδαλο των Ολυμπιακών της Αθήνας του 2004, δηλαδή το τεχνολογικό φιάσκο του συστήματος παρακολούθησης C4I -Διοίκηση, Έλεγχος, Συντονισμός, Επικοινωνία, Ολοκλήρωση-, το οποίο σχεδιάστηκε από την αμερικανική εταιρία SAIC και ανατέθηκε υπεργολαβικά στη γερμανική εταιρία Siemens AG, και το οποίο δεν λειτούργησε κατά τη διάρκεια των Αγώνων, και για πολύ καιρό μετά από αυτούς, παρά το πολλών εκατομμυρίων κόστος του. Η μελέτη, επίσης, παρουσιάζει τα επιπρόσθετα συναφή σκάνδαλα, δηλαδή τις δωροδοκίες των Ελλήνων αξιωματούχων από τη Siemens, προκειμένου αυτή να διασφαλίσει τη σύμβαση για το C4I, όσο και τις παρατεταμένης χρονικής διάρκειας τηλεφωνικές υποκλοπές με θύμα την ελληνική κυβέρνηση. Ερευνώνται, επίσης, οι σοβαρές επιπτώσεις των παραπάνω σκανδάλων στην ελληνική εθνική κυριαρχία, τις ελευθερίες και τη δημοκρατία, αλλά και στο δημοσιονομικό έλλειμμα και την επακόλουθη χρεοκοπία της Ελλάδας. Στη βάση μιας κριτικής “παγκοσμιο-τοπικής” ανάλυσης, η φύση και η κληρονομιά αυτού του σκανδάλου συνδέεται με τη νεοφιλελεύθερη “ασφαλειοποίηση” που προέκυψε μετά τις 11/9, η οποία μεταμόρφωσε τους Ολυμπιακούς σε Αγώνες ασφάλειας, παρακολούθησης και κατανάλωσης, οδηγώντας στην απώλεια κάθε αληθινού ολυμπιακού πνεύματος και αναβιώνοντας, έτσι, τη συζήτηση για εναλλακτικούς, αγνούς Ολυμπιακούς Αγώνες.