Το μεγάλο κραχ του 1929

Στην εποχή μας, στα χρηματιστήρια ρέει πολύ περισσότερο χρήμα απ’ ό,τι νοημοσύνη για την καθοδήγησή του. Υπάρχουν πολύ περισσότερα αμοιβαία κεφάλαια απ’ ό,τι οικονομικά ευφυείς και άνδρες και γυναίκες με ανεπτυγμένη ιστορική συνείδηση για να τα διαχειριστούν. Δεν κάνω προβλέψεις. Όμως, εδώ έχουμε μια βασική και επαναλαμβανόμενη διαδικασία. Αρχίζει με την άνοδο των τιμών μετοχών, ακινήτων, έργων τέχνης και άλλων. Αυτή η αύξηση προσελκύει την προσοχή και τους αγοραστές, που ωθούν ακόμη υψηλότερα τις τιμές. Έτσι οι προσδοκίες δικαιώνονται ακριβώς από τη δράση που ανεβάζει τις τιμές. Η διαδικασία συνεχίζεται· η αισιοδοξία, με τα αποτελέσματά της στην αγορά, είναι στην ημερήσια διάταξη. Οι τιμές ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο. Τότε, για λόγους που θα είναι πάντα αντικείμενο συζήτησης, έρχεται το τέλος. Η πτώση είναι ακόμη πιο ξαφνική από την άνοδο. Ένα μπαλόνι που σκάει δεν ξεφουσκώνει ποτέ ήσυχα.