Το κουκλόσπιτο

Θα μπορούσε να ειπωθεί πως Το κουκλόσπιτο είναι η ιστορία μιας αρκετά ανώριμης γυναίκας που αίφνης ξυπνά και βλέπει την πραγματική οικογενειακή της κατάσταση, βλέπει το “ζωτικό ψεύδος”, πάνω στο οποίο βάσισε τη ζωή της. Παντρεύτηκε και έκανε παιδιά με έναν “άγνωστο”, κάποιον που πάντα τη μεταχειριζόταν σαν παιδί και τη θεωρούσε κτήμα του. Γι’ αυτόν τον λόγο παραιτείται από την παλιά ζωή της και την κίβδηλη υπόσταση του “κουκλόσπιτού” της. Νιώθει ότι πρέπει να βγει έξω στον πραγματικό κόσμο. Εκεί θα κάνει το πρώτο βήμα σε έναν κόσμο διαφορετικό, πιο σκληρό και πιο μοναχικό – αλλά έναν κόσμο που θα της δίνει ελπίδα για κάτι καλύτερο. Ο Ίψεν, σε ένα γράμμα του στις 3 Ιανουαρίου 1880, σχολιάζει για την κατάστασή της: “Η στιγμή που αφήνει το σπίτι της είναι η στιγμή που αρχίζει η ζωή της… Σ’ αυτό το έργο υπάρχει ένα μεγάλο, ενήλικο παιδί, η Νόρα, που πρέπει να βγει έξω στη ζωή να ανακαλύψει τον εαυτό της”. [Από το επίμετρο της έκδοσης]