Το κίτρινο του χρόνου

Δεν είναι που θα έρθουν οι φίλοιΕίναι που θα λείπουν οι σκιές τουςΚρυμμένες πίσω από τη διαφάνειά τουςΜικρό πολύ μικρόΕπιστρέφειΈνα στοργικό χτύπημα στον ώμοΜια απούσα από καιρόΤρυφερή λέξηΟ πυρετός αναζητά ένα πολύχρωμοΠαράθυρο στο ΜάηΜια σπονδή στο λαϊκό θεό της αγάπηςΞεγλιστράει η βαριά κουβέρταΣτο πάτωμα προλογίζονταςΤο όνειρο της επόμενης νύχταςΜπροστά σε τόσο γαλάζιο γυαλιστερόΦως, αλήθεια, ποιος τολμάειΝα ονειρευτεί;Μπερδεύεται το μπλε του ουρανούΜε της θάλασσαςΣαστίζειςΔεν ξέρεις αν πρέπει να κολυμπήσειςΉ να πετάξεις