Το καριοφίλι και το γρόσι

Ο τίτλος “Το καριοφίλι και το γρόσι” αποδίδει την ανατρεπτική σχέση του επαναστατικού όπλου με το χρήμα. Η περίπτωση που εξετάζεται σ’ αυτό το βιβλίο δεν είναι η μόνη που θα μπορούσε να την αποδώσει την κάνει όμως στην έως τώρα ιστοριογραφία μας μοναδική ένα οικογενειακό αρχείο, αυτό της οικογένειας Σαλβαρά που έζησε και έδρασε στο Μιστρά. Μέσω του τεράστιου αυτού αρχείου μπορούμε να παρακολουθήσουμε πραγματικότητες του δημόσιου βίου στην Ελλάδα επί έναν τουλάχιστον αιώνα και, από το γεγονός ότι παρεμβάλλεται σ’ αυτό το χρονικό διάστημα η μεγάλη μας Επανάσταση του 1821, να ερμηνεύσουμε ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές σε πολλά επίπεδα.Στον ιδιωτικό βίο, στην οικονομία, στην κοινωνία, στις πολύπλοκες, τελοσπάντων, σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Η οικογένεια Σαλβαρά – γι’ αυτήν πρόκειται – παρουσίασε έφεση στην επιχειρηματικότητα μέσω του εμπορίου: λιανεμπόριο κυρίως μέσω μονάδων παντοπωλείου, που τότε τα έλεγαν “εργαστήρια” χωρίς από τη δράση τους να απουσιάζει εντελώς το χονδρεμπόριο, λαδιού και μεταξιού. Η ευρύτερη οικογένεια Σαλβαρά με τη συμμετοχή της στην αγορά των προσόδων διεύρυνε τον πλούτο της και αναπροσανατόλισε τις επιχειρηματικές στρατηγικές της μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, σ’ αυτές θα βαρύνουν περισσότερο οι αποδόσεις των αγροτικών εκμεταλλεύσεων: αυτές θα τροφοδοτούν και το λιανεμπόριο τους και τα δύο θα λειτουργήσουν ως σταθμοί μετατροπής του αγροτικού σε εμπορικό κέρδος, σαν μια μηχανή καθετοποιημένης αναπαραγωγής του κέρδους.ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ 1900-1970Διαδικασίες συγκρότησης και μετασχηματισμού μιας μεταναστευτικήςΚοινότητας ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΗΛΑΚΟΥΑθήνα 200423Χ20 εκατ., σελ. 400 Ελληνικά ( 26€ )Το βιβλίο Έλληνες μετανάστες στην Αργεντινή (1900-1970). Διαδικασίες συγκρότησης και μετασχηματισμοί μιας μεταναστευτικής κοινότητας επιχειρεί να φωτίσει διάφορες πτυχές της ζωής και δράσης των ελλήνων μεταναστών στην Αργεντινή η οποία δέχθηκε, από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, εκατομμύρια ευρωπαίους μετανάστες ποικίλων εθνικών προελεύσεων. Το έργο παρακολουθεί τη σταδιακή συγκρότηση της ελληνικής κοινότητας στην Αργεντινή, τον μετασχηματισμό της και τη σταδιακή δημιουργία συλλογικών ταυτοτήτων, ως αποτέλεσμα των διαφορετικών σχέσεων, εντάσεων και εξισορροπήσεων που αναπτύχθηκαν στο εσωτερικό της, καθώς και της σχέσης της τόσο με την τοπική εθνική ζωή της Αργεντινής, όσο και με αυτή της χώρας προέλευσης. Το πρώτο μέρος επιχειρεί να δώσει μια συνολική εικόνα της ελληνικής μετανάστευσης στην Αργεντινή, παρουσιάζοντας, από τη μια πλευρά, το γενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο συντελέστηκε και, από την άλλη, τα ειδικά χαρακτηριστικά του ελληνικού μεταναστευτικού σώματος Το δεύτερο μέρος αποτελείται ουσιαστικά από τέσσερις μονογραφίες οι οποίες μελετούν τέσσερις διαφορετικές επαγγελματικές ομάδες ελλήνων μεταναστών, οι οποίες, με άξονα την εργασία, διαμόρφωσαν διαφορετικά μοντέλα εγκατάστασης σε διάφορες περιοχές της χώρας υποδοχής. Το τρίτο και τελευταίο μέρος της εργασίας έχει ως άξονα τον χώρο των ελληνικών παροικιακών συλλόγων του Μπουένος Άιρες όπου εγκαταστάθηκε η πλειονότητα των ελλήνων μεταναστών της Αργεντινής.