Το φιορίνι, το σιτάρι και η οδός του κήπου

Η ζωή και η δραστηριότητα των ελλήνων εμπόρων που έζησαν στα τέλη του 18ου-αρχές 19ου αιώνα στο Λιβόρνο, επήνειο της Τοσκάνης, εκτυλίχτηκαν στο σκηνικό που διαμόρφωσαν οι πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις τόσο στην Τοσκάνη όσο και στο διεθνή χώρο, από τη δεκαετία του 1750, με τις πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση ελληνικής εμπορικής κοινότητας, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1860, όταν οι αρχές του νεοσύστατου ιταλικού κράτους κατάργησαν το καθεστώς της ελεύθερης από δασμούς διακίνησης εμπορευμάτων που ίσχυε στο Λιμάνι.Στο βιβλίο εξετάζεται η συμπεριφορά των ελλήνων εμπόρων της διασποράς σε θέματα επαγγελματικής δραστηριότητας και οικονομικών σχέσεων καθώς ακόμη σε θέματα όπως η διαμόρφωση της επαγγελματικής και κοινωνικής τους ταυτότητας, η αίσθηση της κοινής ιστορίας και της γεωγραφικής καταγωγής, η γλώσσσα, οι κοινές αναμνήσεις και η κατεύθυνση του οικογενειακού αισθήματος, η οργάνωση και η σημασία της συμβίωσης – ερευνούνται και ερμηνεύονται ως μεγαλύτερες και μικρότερες “διάρκειες” της εξέλιξής τους σε έναν συσχετισμό ιδεολογίας και πραγματικότητας, χρόνου και συγκυριών.