Το διπλό όνειρο της γραφής

Ένα πρωτότυπο εγχείρημα στο οποίο ένας ποιητής και ένας πεζογράφος διασταυρώνουν τα ξίφη τους πάνω σε όλο το φάσμα της λογοτεχνίας.”Αυτό το βιβλίο το γράψαμε μαζί. Θεσπίζοντας έναν μονοφωνικό λόγο που δίνει υπόσταση σ’ ένα πρόσωπο συνθεμένο από τα χαρακτηριστικά και των δύο μας. Προέκυψε από μια συνεχή συνομιλία δύο ετών για διάφορα ζητήματα της λογοτεχνίας. […] Ποια έννοια έχει η διάκριση δύο ονομάτων στην κτητορική επιγραφή ενός βιβλίου μέσα στο οποίο μιλά κάποιος σε ενικό αριθμό; Ας το πούμε έτσι: ότι το βιβλίο αυτό είναι προϊόν μιας ουσιαστικής και αδιάρρηκτης φιλίας σ’ έναν περίγυρο που συνήθως αδιαφορεί ή αποφεύγει να υπερασπιστεί ιδέες, θέσεις και πρόσωπα. Κι ας αποσαφηνίσουμε κάτι ακόμα: οι διατυπώσεις μας δεν στηρίζονται στην ικανότητα καθενός από εμάς να γνωρίζει a priori τα πράγματα. Πηγή τους είναι η εμπειρία της γραφής. Με άλλα λόγια, το “διπλό όνειρο” δεν προκύπτει από την ταύτιση δύο συγγραφέων που συμφωνούν (εγώ=εγώ), αλλά από μια διαφορά, εφόσον πρόκειται για τη σχέση καθενός εξ αυτών με τη γλώσσα”.(απόσπασμα από την εισαγωγή)