Το άγγιγμα του σκοταδιού

“Όμως, τόσο ο άνθρωπος όσο και το σύμπαν ολόκληρο εκτείνονται σε χώρους πολύ ευρύτερους αυτής της απλής λογικής, μια αλήθεια που η ανθρωπότητα συνειδητοποίησε -με τα μέτρα του ιστορικού χρόνου- σχετικά πρόσφατα. Έτσι, πέρα από κάποια ενδιάμεσα ασαφή όρια γνώσης, δεν έχουν επινοηθεί ούτε και υπάρχουν γλώσσες ακόμη που να περιγράφουν ικανοποιητικά αυτές τις “μεταλογικές” καταστάσεις και έννοιες. “Μια από τις καταστάσεις αυτές είναι και εκείνη της λεγόμενης Έρπουσας Σκιάς. Μην έχοντας, αφενός, επαρκή κοινή γλώσσα, και θέλοντας, αφετέρου, να κάνω το πρόβλημα πιο κατανοητό στο μέσο αναγνώστη χωρίς περίπλοκες επιστημονικές αναλύσεις, επέλεξα τον παλιό, καλό και δοκιμασμένο δρόμο της λογοτεχνικής προσέγγισης – δηλαδή μέσω μιας σειράς διηγημάτων που όλα αγγίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το απειλητικό πρόβλημα της Σκιάς.” Η ανθολογία περιέχει τα διηγήματα: “Η μεταφορά” (Άλτζερνον Μπλάκγουντ), “Οι κακοί τόποι” (Τζων Μέτκαφ), “Ο ζηλωτής του κακού” (Κλαρκ Άστον Σμιθ), “Οι πεινασμένοι του διαστήματος” (Φρανκ Μπέλκναπ Λονγκ), “Ενα κομμάτι του σκοτεινού κόσμου” (Φριτς Λάιμπερ), “Το παλιό σκοτάδι” (Πάμελα Σάρτζεντ).