Την τελευταία κραυγή την άκουσε μια πόρνη

Ένας γέρος αλήτης, ένα ρεμάλι, όπως συχνά αυτοαποκαλείται, που πέρασε τη ζωή του με απάτες, κλεψιές, ρουφιανιές, ζει ξεχασμένος από θεούς και ανθρώπους σε μια τρισάθλια παράγκα πλάι στη λίμνη, στα Γιάννενα. Τα καθημερινά βάσανά του -πόνοι, πείνα, κρύο, μοναξιά- τα χειροτερεύουν εφιάλτες, φριχτές παραισθήσεις και έντονες αναμνήσεις λαγνείας. Ξαφνικά ελπίζει πως η ζωή του θ’ αλλάξει: στην πόλη γυρίζει ένας μακρινός συγγενής του, που στην εφηβεία του είχε υποπέσει, όπως διαδόθηκε, σ’ ένα ηθικο-ερωτικό αμάρτημα. Χωρίς να διστάσει, αποφασίζει να τον εκμεταλλευτεί εκβιάζοντάς τον και όταν τον ξεζουμίσει, να τον καταστρέψει. Το θύμα κάνει το λάθος να υποχωρήσει σχεδόν χωρίς αντίσταση, ενώ το γέρο τον συντρέχει κι ένας αναπάντεχος σύμμαχος: ο Λατίνος ποιητής Κάτουλλος. Η ατμόσφαιρα είναι γενικά ζοφερή και γεμάτη από πνιγηρές αναθυμιάσεις, που μόλυναν τον αέρα της χώρας μας κάποιες κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της. Το τέλος είναι σκληρό, ή, από άλλη οπτική γωνία, λύση. Κι όσο για το μοναδικό μάρτυρα, δεν έχει κανένα στοιχείο αξιοπιστίας: είναι μια μικρή πόρνη.