Θεώρηση του Νίκου Καζαντζάκη

Στο πρώτο τέταρτο του αιώνα μας άρχισε να ορθώνεται μεστωμένη η μεγάλη προσωπικότητα του Νίκου Καζαντζάκη. Στο δεύτερο τέταρτο του αιώνα μας, η προσωπικότητα αυτή έδειξε ολάκερο τον απαρομοίαστο πνευματικό της δυναμισμό και με ασίγαστο δημιουργικό οίστρο, με αυστηρότητα και θαυμαστή πειθαρχία πνεύματος και σώματος, ύψωσε ένα πολύμορφο, επιβλητικό έργο που προκάλεσε -όπως όλων των μεγάλων πνευματικών μορφών τα έργα- ένθερμο έπαινο και ψόγο.Τώρα, ένα σχεδόν τέταρτο αιώνα μετά το θάνατό του, προβάλλει για τις γρηγορούσες συνειδήσεις που μ’ αγωνία εφορεύουν τον πνευματικό πολιτισμό του τόπου αυτού, η ανάγκη μιας νέας θεώρησης του προσώπου και του έργου του Καζαντζάκη.Η απόσταση είκοσι χρόνων είναι μια απόσταση που δικαιολογεί όχι μονάχα νέους διαλογισμούς κι αναθεωρήσεις απόψεων, αλλά και μια νέα μελέτη ενός μεγάλου έργου -προίκας ατίμητης του νεοελληνισμού,- κάτω από το φως των δραματικών δεδομένων της κρίσιμης αυτής ώρας που περνά η οικουμένη.Αυτό το χρέος έρχεται να πληρώσει η “Ευθύνη” με τον τόμο αυτό, το τρίτο στη σειρά “Τετράδιό” της.Η “Ευθύνη”