Θέλετε να χορέψομε Μαρία;

Η ιστορία μιας ζωής. Η Άννα, ο Γιάννης, η Μάρθα, η κυρία Θαλή, άνθρωποι που ξεκίνησαν από αλλού, με το τρέμουλο να τα γνωρίσουν όλα γύρω τους”Σε ποια μεριά της γης να βρίσκονται άραγε τα σπουδαία πράγματα…”Γλείφουν χρόνια, λόγια, σιωπές, τρατάρουν την τύχη τους γέλια και δάκρυα, και κάποτε σμίγουν μαζί, ησυχασμένοι για το δρόμο που έκαναν.”Έτρεμα μήπως δεν προλάβω να γνωρίσω όλα γύρω μου. Έτρεμα πάλι, ύστερα, μήπως τελειώσουν όλα και δεν πομείνει τίποτα άλλο, για τη συνέχεια της ζωής. Αλλά η ζωή είναι μεγάλη, και ησύχασα.”Η ιστορία της ζωής. Αφτιασίδωτη και επιθυμητή, όπως μια πρόσκληση σε χορό:Θέλετε να χορέψομε Μαρία;Η νουβέλα της Μέλπως Αξιώτη “Θέλετε να χορέψομε Μαρία;” κυκλοφόρησε το 1940, αμέσως μετά το μυθιστόρημα “Δύσκολες νύχτες” (1938). Γραφή ιδιότυπη, γλώσσα τρυφερή, ονειρική, κοφτή, λαχανιασμένη μέσα στην αγωνία της να συλλάβει τις καθαρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας, ξεδιπλώνει με τρόπο μοναδικό το απλό και συνάμα τρομακτικό που κρύβει η ζωή.