Τερτσίνες για τον Νέο Ελληνισμό

[…] Η γραφή των ασμάτων δεν ακολούθησε τη χρονολογία ζωής και δράσης των υμνούμενων προσώπων. Πρώτα καταπιάστηκα με θέματα που μου ήταν περισσότερο οικεία και είχα ευκολότερη πρόσβαση στα υλικά δομής τους. Γιατί η τερτσίνα μετέχει και του λυρικού και του επικού (διηγηματικού) στοιχείου. Και συνεπώς για τη συγγραφή κάθε ποιήματος απαιτήθηκε πρώτιστα η συγκέντρωση του συναφούς αφηγηματικού (ιστορικού) υλικού. […]Στις τερτσίνες συναντάμε και το εγγενές μειονέκτημα του παραπανίσου λόγου. Η μορφή αυτή είναι αδύνατο να οικοδομηθεί με καθαρές λυρικές ουσίες, αφού στην κατασκευή της λαβαίνει μέρος ενεργό και η διήγηση, για την εκφορά της οποίας χρησιμοποιούνται πάντα τόνοι επικοί. […](από τον πρόλογο του ποιητή)