Τελευταία ποιήματα του έρωτα

[…] Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει µεγάλο µέρος από τα ερωτικά ποιήµατα που έγραψε ο Ελυάρ τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του και που αρχικά δηµοσιεύτηκαν ξεχωριστά σε πέντε µικρές ποιητικές συλλογές: “Μια µακρά ερωτική περισυλλογή”, “Η Σκληρή Επιθυµία της Διάρκειας”, “Ο Χρόνος ξεχειλίζει”, “Aξιoµνηµόνευτo κορµί”, “Ο Φοίνικας”. Οι δύο πρώτες είναι αφιερωµένες στη γυναίκα του τη Νυς, “την τέλεια”, µε την οποία έζησε δεκαεπτά χρόνια. Η τρίτη, “Ο Χρόνος ξεχειλίζει”, γράφτηκε την περίοδο που ακολούθησε τον αιφνίδιο θάνατο της γυναίκας του από εγκεφαλική αιµορραγία το 1946. Ο Ελυάρ δεν µπορεί να αποδεχτεί την επώδυνη απώλεια φθάνοντας ως τη σκέψη της αυτοκτονίας. Το “Αξιοµνηµόνευτo κορµί” είναι ο καρπός µιας “µαινόµενης καρδιάς” και το προανάκρουσµα του αποχαιρετισµού. Το 1949 γνωρίζει σε ένα συνέδριο ειρήνης στο Μεξικό τη Ντοµινίκ, κατά δεκαεννέα χρόνια νεότερή του, την οποία παντρεύεται το 1951. Για µια φορά ακόµη αναγεννιέται από τις στάχτες του και γράφει το “Φοίνικα”. […] (από την εισαγωγή του βιβλίου)