Ταυτότητες και ετερότητες

Κοινός τόπος είναι τώρα ότι η Εθνολογία και η Ανθρωπολογία έχουν αντικείμενο το “άλλο”, το “διαφορετικό”, θα έλεγα το “εξωτικό”. Πως καθορίζεται όμως το “άλλο”; Πρόκειται για λαούς απομακρυσμένους από μας γεωγραφικά; Πρόκειται για εθνότητες, των οποίων ο τρόπος ζωής δεν έχει τίποτα κοινό με το δικό μας; Η επικρατούσα σήμερα άποψη είναι ότι η έννοια του “διαφορετικού”, της “ετερότητας” είναι πολύ σχετική. Το πρόβλημα έχει επανατοποθετηθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που οι εθνολόγοι και οι κοινωνικοί ανθρωπολόγοι έχουν αρχίσει να μελετούν τις δικές τους κοινωνίες και τους δικούς τους πολιτισμούς… … Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος στη συμβολική μελέτη των κοινωνικών θεσμών… Τα σύμβολα μπορούν να εκφράσουν αφηρημένες ιδέες, θεσμούς κοινωνικές ομάδες (την κοινότητα, την πατριά, την οικογένεια κλπ.). Γι’ αυτό το λόγο το ενδιαφέρον των ανθρωπολόγων και των εθνολόγων έχει στραφεί στη μελέτη των συμβόλων σε συσχετισμό με τους θεσμούς και τις κοινωνικές δομές. Η μελέτη εξάλλου είναι αναγκαία, γιατί το κοινωνικό και πολιτισμικό (συμβολικό) σύστημα ενός λαού αποτελούν ένα αδιαίρετο και στερεά αρθρωμένο σύνολο… […]