Ταξιδεύοντας στο χρόνο και στον κόσμο

Άφησα το βλέμμα να πλανηθεί μέσα από το ανοικτό παράθυρο, στην απέραντη, γαληνεμένη θάλασσα του Αιγαίου, ενώ το γλυκό ανοιξιάτικο αεράκι μου χάιδεψε απαλά το πρόσωπο. Άφησα το μυαλό να τρέξει χρόνια πολλά πίσω, ελεύθερο από σκέψεις καθημερινές και άλυτα προβλήματα. Είδα ξανά το κοριτσάκι, με τα σοσόνια και την καρό σκωτσέζικη φούστα, ξαπλωμένο μπρούμυτα στο πάτωμα με ένα τεράστιο άτλαντα απλωμένο μπροστά του, να ονειρεύεται ταξίδια και να σημειώνει με χρωματιστές κουκκίδες τα μέρη και τις ηπείρους που, σαν μεγάλωνε, έπρεπε να επισκεφθεί. Το κοριτσάκι αυτό ήμουν εγώ. Και πολλές από τις τότε “κουκκίδες” στάθηκε τυχερή και πραγματοποίησα στα ταξίδια μου.