Τάξη + αταξία

Οι νέοι μιλούν για όλα και ήρθε η ώρα να τους ακούσουμε.Μιλούν για την εκπαίδευση, το σχολείο, τα πανεπιστήμια, τους πολιτικούς, την πολιτική, την κοινωνία, την Εκκλησία, τη θρησκεία, την οικογένεια, τους γονείς, τους ενήλικες, τον κόσμο, τα όνειρα τους, τις αγωνίες, τα άγχη τους, το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον…Πώς σκέφτονται; Πώς αναζητούν; Πώς διεκδικούν;Πώς απαιτούν; Πώς κατηγορούν; Πώς ζουν;Πώς διασκεδάζουν;Ποιοι είναι;Οι νέοι φωνάζουν. Μία έρευνα για τις απόψειςκαι τις στάσεις των νέων μας.Αταξία στην τάξη;Ακούν, απαντούν, κρίνουν, προβληματίζονται, προτείνουν είκοσι συγγραφείς όλου του πνευματικού και κοινωνικού φάσματος. Άνθρωποι των γραμμάτων, της επιστήμης, της θρησκείας, της αγοράς, της εκπαίδευσης, των τεχνών, της δημοσιογραφίας. Πολλαπλές ιδιότητες με πολυποίκιλες και πρισματικές προσεγγίσεις. Οι νέοι φωνάζουν. Εμείς ακούμε.Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσουμε, πρώτα, όλοι οι νέοι σκεπτόμενοι άνθρωποι και, οπωσδήποτε, όλοι οι ενήλικες, γονείς και μη, κάτοικοι αυτού του τόπου. Ακούμε και απαντούμε.Περιέχονται τα κείμενα:Πρόλογος- Μάριος Κουκουνάρας – Λιάγκης, “Μικρή εισαγωγή στην τάξη της αταξίας”- Εύη Βουτσινά, “Τα παιδία τρώγει”- Σταύρος Γιαγκάζογλου, “Η ελληνική παιδεία μεταξύ παράδοσης και εκσυγχρονισμού”- Τερέζα Γιακουμάτου, “Χαμένοι στο διδαδίκτυο”- π. Ευάγγελος Γκανάς, “Έχουν οι χριστιανοί ως “χριστιανοί” κάτι να προσφέρουν στην περί παιδείας συζήτηση;”- Κωνσταντίνος Δεληκωσταντής, “Οι νέοι μεταξύ ελευθερίας και ευδαιμονίας – σήμερα”- Ισίδωρος Ζουργός, “Η λογοτεχνία ως ψίθυρος”- πρωτ. Βασίλειος Θερμός, “Οι νέοι μας μέσα στην τραγικότερη κοινωνία της Ευρώπης”- Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, “Από την ασφυξία της τάξης στην ευλογία της αταξίας”- Αλκίνοος Ιωαννίδης, “Η υπόσχεση της μνήμης”- Τζένη Κατσαρή – Βαφειάδη, “Στη Θράκη χωρίς πατρίδα. Γράμματα ενός τουρκόφωνου εφήβου”- Χρήστος Κεχαγιόγλου, “Σημειώσεις ενός ισορροπιστή”- Γιάννης Λιγνάδης, “Ονειροπολήσεις και ερωτοτροπίες επί προκρούστειας κλίνης” ή “Η νόσος της τάξεως”- Πάσχος Μανδραβέλης, “Οι νέοι, η βία και οι λέξεις”- Νίκος Ξυδάκης, “Τα παιδιά του Δεκέμβρη”- Ζαχαρίας Παληός, “Εκπαίδευση και απασχόληση στην Ελλάδα: Η αθέατη όψη του εκπαιδευτικού συστήματος”- Ζωή Πλιάκου, “Ατομικός φάκελος εκπαιδευτικού”- Νίκος Σιδέρης, “Ανατομία μιας προκατάληψης “… γιατί δεν έχουν τίποτε να πουν”: Το στερεότυπο των άλλων και άγλωσσων εφήβων από άλλη σκοπιά”- Χρυσόστομος Σταμούλης, “Όταν μιλάει η αταξία, η τάξη σωπαίνει”- π. Φιλόθεος Φάρος, “Τι χρειάζεται η εκπαίδευση για να γίνει παιδεία”- Μάριος Κουκουνάρας – Λιάγκης, “Οι νέοι φωνάζουν. Εμείς τους ακούμε”