Τα σαρακατσιάνικα τσελιγκάτα του Βερμίου και η ζωή στις στάνες τους

Τώρα, που ξεψύχησαν τα σαρακατσιάνικα τσελιγκάτα και έμεινε η ανάμνησή τους, ξεθωριασμένη στους πολλούς, ζωντανή όμως σ’ όσους τα έζησαν, ένιωσα ιερό μου χρέος να θυμίσω σ’ όλους το εντυπωσιακό τους πέρασμα, τη μεγάλη τους προσφορά και στα μέλη τους, αλλά και στην ίδια την πατρί δα μας. Και θεωρώ ιερό αυτό το χρέος μου και επιτακτικό το καθήκον μου να παρουσιάζω ένα θεσμό που έδωσε εξετάσεις και πέτυχε, ένα θεσμό του οποίου είμαι γέννημα και θρέμμα.(Από τον Πρόλογο του συγγραφέα)