Τα επτά παιδιά του Σιμενόν

“… άκουγα τα απαρηγόρητα νιαουρίσματα που έρχονταν από την κουζίνα. Ο Σιμενόν μού έδειξε το δρόμο και τον ακολούθησα ως τη γωνία, όπου βρίσκονταν κουλουριασμένα επτά γατάκια. “Τι σημαίνει αυτό;” ρώτησα. “Είναι παιδιά μου, Ερέδια. Γεννήθηκαν πριν από μία εβδομάδα.” “Δηλαδή, τώρα είσαι ανύπαντρος πατέρας;” “Είμαστε!” “Είμαστε;” “Δεν θυμάσαι που σου μίλησα για μια Γκαγέτα που κυκλοφορούσε στις στέγες;” “Η χοντρή γάτα που έχουν οι συγγραφείς στον τρίτο.” “Ναι. Η αναθεματισμένη παράτησε τα μικρά της πεταμένα.” “Να πάρει η οργή, Σιμενόν! Η απελευθέρωση της γυναίκας έχει φτάσει στα άκρα” είπα κι άνοιξα το ψυγείο να βγάλω ένα κουτί γάλα. “Τα επτά παιδιά του Σιμενόν αποτελούν το έβδομο βιβλίο του συγγραφέα που θεωρείται ανανεωτής του αστυνομικού μυθιστορήματος στη Λατινική Αμερική. Ο κεντρικός ήρωας όλων των μυθιστορημάτων του Ετερόβικ είναι ο μοναχικός ντετέκτιβ Ερέδια, επιρρεπής στο αλκοόλ, στα μπολερό, στις ιπποδρομίες και στα μυθιστορήματα του Ονέτι και του Χέμινγκγουέι. […]