Τα εισοδήματα και οι πηγές τους: Ο τριαδικός τύπος

Σε καμία από τις εκδόσεις του ΙΙΙ τόμου του Κεφαλαίου, ούτε και σε αυτήν της MEGA2, το 48o κεφάλαιο, μετάφραση του οποίου προσφέρει αυτό το τομίδιο, δεν είναι ορθά συνταγμένο. Καίτοι συγγνωστή, η λανθασμένη σύνταξη αυτού του κεφαλαίου από τον Engels δυσχεραίνει σημαντικά την μελέτη του. Η ορθή σύνταξή του ήταν σε επιμελείς αναγνώστες γνωστή ήδη πριν το 1992, οπότε δημοσιεύθηκαν τα μαρξικά Manuskripte 1863-1869, Teil 2, MEGA2 II/4.2, στα οποία περιέχεται το χειρόγραφο του ΙΙΙου τόμου του Κεφαλαίου. Εδώ ανασυντάξαμε το κείμενο. Πρόκειται για ένα έξοχο γραπτό. Θέμα του είναι η πηγή των εισοδημάτων των κοινωνικών τάξεων (επιχειρηματιών – καπιταλιστών, κεφαλαιούχων, γαιοκτημόνων και μισθωτών εργαζομένων) και ο λόγος για τον οποίο καθεμιά τους ιδιοποιείται ένα μέρος του κοινωνικού εισοδήματος. Όσον αφορά την πηγή του, η απάντηση είναι απλή. Αυτή είναι η εργασία των μισθωτών εργαζομένων. Άκρως ενδιαφέρουσα είναι η πραγμάτευση του λόγου, για τον οποίο κάθε τάξη ιδιοποιείται το μέρος του κοινωνικού εισοδήματος που ιδιοποιείται. Η χυδαία οικονομία ισχυρίζεται ότι κάθε συντελεστής παραγωγής (“επιχειρηματικό πνεύμα”, κεφάλαιο, γαιοκτησία, “εργασία”) λαμβάνει ό,τι παρήγαγε. Στην πραγματικότητα, άλλοι είναι οι λόγοι. Διότι ακόμα και οι μισθωτοί εργαζόμενοι δεν παίρνουν ό,τι παίρνουν, επειδή το παρήγαγαν αυτοί οι ίδιοι, αλλά για άλλους λόγους. Πολλοί ταυτίζουν τον φετιχισμό με εκείνον του εμπορεύματος. Εδώ ο αναγνώστης θα γνωρίσει κάτι και για τον φετιχισμό των σχέσεων παραγωγής.