Τ’ άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης

Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή μιας γυναίκας, που είδε, έπαθε και έμαθε πολλά, από τα παιδικά της χρόνια ως τα χρόνια της ωριμότητας. Χρησιμοποιώντας διάφορους αφηγηματικούς τρόπους, αναδρομές στο παρελθόν, προβολές στο μέλλον, in medias res, σε δεύτερο κυρίως ρηματικό πρόσωπο, η ηρωίδα επιχειρεί να κατακτήσει την αυτογνωσία, μέσα από μια οδυνηρή κατάδυση στον εαυτό. Πρόκειται στην ουσία για μια εκ βαθέων εξομολόγηση, όπου διαπλέκονται βιωματικά και μυθοπλαστικά στοιχεία. Ως μέσα χρησιμοποιούνται ποικίλες μορφές κειμένων, ημερολόγια, επιστολές, εμβόλιμες αφηγήσεις άλλων προσώπων, που σχετίζονται με την ηρωίδα, ποιητικά κείμενα, ηλεκτρονικά μηνύματα. Κεντρικό στοιχείο της αφήγησης αποτελεί ο έρωτας, με τις κορυφώσεις και τις πτώσεις του. Έρωτας μοιραίος και καταλυτικός. Αλλά και ο θάνατος και οι κάθε είδους απώλειες αγαπημένων προσώπων που η ηρωίδα αγωνίζεται με κάθε τρόπο να αντέξει. Και τέλος, οι ρήξεις με το παρελθόν και οι αποφασιστικές ανατροπές που επιχειρεί, στην προσπάθεια να ξανακερδίσει τη ζωή, μέσα και πάλι από έναν άλλο μεγάλο έρωτα.