Συναισθήματα επίγειας διαδρομής

Και καθώς το οπισθόφυλλο φτιάχνωτο πρώτο μου ποίημα στα χέρια μου πήρανα δω τι μ’ έκανε να αρχίσω να γράφω.Άλλα ποίημα δεν ήταν στημένο καλάμε ευφάνταστες λέξεις, καταλήξεις ωραίες και βαθύτερο νόημα.Ξύπνησε όμως μυρωδιές αγαπημένες,γεύσεις γλυκές, φιλίες παιδικές, σκανταλιές,λύπες, χαρές μου εφηβικέςκι έρωτα αγνό! Παρέα με πρώτα φιλιά,τραγούδια ερωτικά και ξεγνοιασιά!Κι όπως καλύτερα τις λέξεις κοιτώνομίζω πως δικό μου δεν πρέπει να ’ναι τελικά.Μάταια όμως το κεφάλι μου σπάω προσπαθώντας να θυμηθώ.Ταξίδεψα μέσα από λέξεις που δεν ξέρω καναν τις έγραψα κάποτε εγώ.Λες και εγώ είμαι ο ίδιος με τότε…