Σκαρπίνι στο γρασίδι

“…κάθε σημαντικό γεγονός στη ζωή μου αντιστοιχεί ή το αντιστοιχώ, με μια ποδοσφαιρική στιγμή. Είμαι ευγνώμων σ’ αυτούς που έφτιαξαν αυτό το παιχνίδι και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που το γνώρισα εξ απαλών ονύχων.Μία σχέση ζωής που μου χάρισε κι εξακολουθεί να μου χαρίζει όνειρα, συναισθήματα, φίλους, αγάπες, εμπειρίες, γνώσεις, κι όλα εκείνα που ομορφαίνουν, καμιά φορά πικρά, το πέρασμά μας σ’ αυτόν τον κόσμο.Τη βίωσα με κάθε ιδιότητα. Αν πρέπει να διαλέξω ανάμεσά τους, ασυζητητί μία, του παίκτη. Αυτός είναι όλη η ιστορία. Κι εμείς γι’ αυτό δεν ξεκολλάμε, γιατί κάπου βαθιά μέσα μας εξακολουθούμε να παίζουμε. Και θέλουμε η αύρα της ευτυχίας από τα ματωμένα γόνατα στο χώμα, από το φρεσκοκουρεμένο χορτάρι, από τον ήχο που βγάζουν οι τάπες στο διάδρομο των αποδυτηρίων, να μας ακολουθεί για πάντα.Για να παρατείνω την παρουσία μου εντός παιδιάς, έγινα παράγων. Για να πατάω το γρασίδι έστω και με …σκαρπίνι!”