Σ’ αυτούς που πίστεψαν στο όνειρο

Λαέ τ’ Αργοστολιού. Ύστερα από 58 χρόνια έρχομαι εγώ, ένας επιζών από εκείνη την άγρια εποχή να σου ζητήσω συγνώμη. Για τα βράδια εκείνα που με τις φωνές μας σας ξαγρυπνούσαμε στις 12 η ώρα τη νύχτα ή αργότερα όταν παίρνανε τους συντρόφους μας στις 4 το πρωί και δεν προλάβαιναν να γράψουν ούτε γράμμα στους δικούς τους. Σαράντα δύο νύχτες και πρωινά ξαγρυπνούσαμε… Σας ξαγρύπνησαν οι φωνές μας γιατί σαράντα δύο ήταν οι εκτελέσεις για 105 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Σαράντα δύο νύχτες κι άλλα τόσα πρωινά ζητούσαμε επίμονα την συμπαράστασή σου για την ολοφάνερη αδικία σε βάρος των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. […](απόσπασμα από την εισαγωγή του συγγραφέα)