Ρωγμές στο ανέφικτο

Δυσνόητες ρωγμές στο ανέφικτο όμοιες μ’ εκείνεςπου σου χάραξαν στο μέτωπο λίγο πριν την εκούσια θυσίαόμοιες με τα λαβωμένα, απ’ τα χέρια ενός παιδιού,φτερά μιας πεταλούδαςΡωγμές ακαθόριστες,που ασελγούν στης γαλήνης τα σώματα, που ραπίζουν σπερματικές διαθλάσεις στην ανοργασμική πλέον ακοή σουΡωγμές στις αισθήσεις που φύλαξες για τον έρωτα μιας καταδότριας νύχτας Κ’ η ψυχή σου ως κ’ η μικρή ψυχή σου δε χωράει σ’ ορίζοντες, μα υπομένει γενναίατο τραχύ των ρωγμών Κι εκείνο της πεταλούδας το πέταγμαματαιώθηκε πάλι