Ψευδώνυμα και κωδικοί

“Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσ ένας αέραςΣ’ τούντον τόπον πόν’ καμένος τζι’ εν θωρεί ποττέ δροσιάν,Για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της ημέραςΠον’ να φέρει στον καθέναν τζιαι χαράν τζιαι ποσπασιάν.Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσιοί μιάλοι καρτερούμενΓια να μας σφιχταγκαλιάσει τζιαι να νεκραναστηθούμεν (…)…………..Ομπροστά στον Πλάστην ούλλοι εν είμααστιν παρά φτύμμαν,Εν’ αβόλετον ο νόμος ο δικός του να χαθείΤζιαι για τούτον μιτσιοί μιάλοι για την μάναν λαχταρούσινΕν’ η γέννα, εν το γάλαν, εν’ τα χνώτα που τραβούσιν.” (…)Δ. Λιπέρτη (1866-1937) “Καρτερούμεν μέραν νύχταν” (Απόσπασμα)