Προσωπικό – Πολιτικό

[…] Σε μία Μπιενάλε που εξετάζει τη σχέση του έργου τέχνης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας γενικότερα σε σχέση με την καθημερινότητα και τους μηχανισμούς της, η έκθεση “Προσωπικό – Πολιτικό” επιμένει στο έργο τέχνης ως πράξη καταγγελτική, αντιδραστική, δραστική, ανατρεπτική, ως πρόταση, θέση, άρα ως γεγονός πολιτικό, που χρησιμοποιεί εικόνες και σύμβολα από το λεξιλόγιο της τέχνης για να αρθρώσει την ανάγκη έκφρασης της πεποίθησης και της προσωπικής ευθύνης. Και αυτή η θέση οδηγεί στο λόγο του Roland Barthes από το “Φωτεινό θάλαμο”: “Είναι πολιτικό μου δικαίωμα να είμαι ένα υποκείμενο, που οφείλω να υπερασπιστώ”. […](Κατερίνα Κοσκινά, από το προλογικό κείμενο)