Πολίτης του κόσμου

Γλύπτης ο χρόνος στην ανθρώπινη ύπαρξη,τα σύννεφα λύσανε τα πανιά τους,πέτρωσε την ψυχή σου ο ήλιος,και σου έφερε νέα πατρίδα και νέους ουρανούςΜελβούρνη -Σικάγο- Στουτγάρδη.Ένα θλιμμένο φεγγάρι, οδηγούσε τη στράτα σουκι ένα κοπάδι από άστρα στην αγκαλιά σου.Τις νύχτες, γύριζες στις ερημιές και μέτραγες άστρα,τις μέρες έδιωχνες τους ίσκιους και φύτευες γνώσηκαι με δάκρυ τα πότισες.Έσπειρες το κλάμα στη θάλασσακαι το κύμα αγρίεψε, ξεσηκώθηκεδάκρυσε ο ήλιος και χάθηκεμια δροσοσταλίδα σε πότισεκαι μ’ αλέτρι του ήλιου όργωνες την έρημοκι έσπερνες τα παιδιά του Παρθενώνακαι της Αγάπης.Έσπειρες αγάπη στη θάλασσακι έβγαλες ειρήνη και δάκρυα.Έσπειρες τον στίχο στα στήθια σουκι όλα φως κι ελπίδα ζωντάνεψαν.Πέταξες χαλίκια στη θάλασσακαι τον κάτω κόσμο λευτέρωσες.Άνθισαν τ’ αμπέλια της θάλασσαςκάρπισαν οι κόρφοι των γυναικών.έσμιξε η γη με τη θάλασσακι έσμιξαν πατρίδες και όνειρα!!!