Πολεοδομία στο ελληνικό κράτος 1833-1890

Η έρευνα εστιάζει το ενδιαφέρον της στις κρατικές πρωτοβουλίες και τις δραστηριότητες των δημοτικών αρχών για την ανασυγκρότηση του χώρου των πόλεων, φωτίζοντας τις συμπεριφορές των τοπικών κοινωνιών απέναντι σε αυτές. Καλύπτει στοιχεία που αφορούν τόσο την Παλιά Ελλάδα όσο και τις εδαφικές ενότητες που προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος το 1864 (Επτάνησα) και 1881 (Θεσσαλία και τμήμα της Ηπείρου). Η πολεοδομία και αρχιτεκτονική εντάσσονται στον γενικότερο προβληματισμό που θέτουν οι ιστορικές συνθήκες.Η μελέτη αποτελεί αποτέλεσμα έρευνας πρωτογενών πηγών και αρχείων. Περιέλαβε αναζήτηση των νομοθετημάτων στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των σχετιζόμενων με το θέμα και τη συστηματική καταγραφή τους. Ερευνήθηκαν στοιχεία στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, σε Αρχεία Δήμων – κυρίως πρακτικά δημοτικών συμβουλίων, σε αρχεία συμβολαιογράφων και σε εφημερίδες. Παρουσιάζονται η “εκ του μηδενός” κρατική πολεοδομική πολιτική, ο ρόλος των δημοτικών συμβουλίων και των τοπικών κοινωνιών και νέα στοιχεία για ορισμένες πόλεις (Αθήνα, Ερμούπολη, Μεσολόγγι, Αίγιο, Σπάρτη). Αναδεικνύονται ζητήματα εφαρμογής των πολεοδομικών ρυθμίσεων, οι διαδικασίες που προηγήθηκαν των έργων: κτήσης των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων, αλλαγών των ιδιοκτησιών κ.λπ. Στο Παράρτημα παρουσιάζεται σε πίνακες η πολεοδομική νομοθεσία. Οι χάρτες δημοσιεύονται στο μεγαλύτερο μέρος τους για πρώτη φορά. Η έκδοση είναι δίγλωσση, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα.