Πνευματικά γυμνάσματα

[…] Κατά τον αείμνηστον Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιάτη “το βιβλίον τούτο είναι πηγαίον ύδωρ ‘αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον’, μεθ’ όλων των ουσιωδών χαρακτηριστικών του Ορθοδόξου Πνεύματος. Με ολίγας λέξεις εις τας σελίδας των “Πνευματικών Γυμνασμάτων”, που ενέχουν όλον το νόημα της ζωής, εσαγήνευσεν απειράριθμα πλήθη εις τον Μοναχισμόν του Αγίου Όρους, αλλά και τον εαυτόν του, δυνάμεθα ειπείν, πριν τας γράψη. Και ομολογουμένως εις τας σελίδας αυτάς δεν είναι γήινος. Εξέρχεται τόπου και χρόνου και βλέπει μόνον την πέραν του παρόντος αιωνιότητα. Φρονούμεν ότι ήρκουν μόνον τα “Πνευματικά γυμνάσματα”, δια να θεωρηθεί μέγας Άγιος εν τη Εκκλησία.” […](από τον πρόλογο του Βενεδίκτου Ιερομονάχου)