Photini Stephanidi, Σιωπηρή ευωχία

Απόσπασμα από την εισαγωγή του Χρήστου Μπουλώτη:”Αν δεν σφαλίσεις ορθάνοιχτα τα μάτια προς τα μέσα, τούτη η εικόνα δεν σου κάνει τη χάρη να φθογγήσει. Σιωπηρά να φθογγήσει μέσα απ’ το διάφανο φως που την τυλίγει όπως η αύρα λυρικού ποιήματος τυλίγει λύρα επτάχορδη. Ευωχικό τραπέζι στρωμένο άχρονα, γι’ αυτό παντοτινό κι αξόδευτο στην επικράτεια του αρχετυπικού, όπου δε χωρά ίχνος προσποίησης.Σιωπηρή ευωχία, εκκωφαντικά σιωπηρή. Όλα έχουν συντελεστεί και συντελούνται ακόμη. Το τραπέζι απείρως εκτατό, λευκό τραπεζομάντιλο, δεν έχει αρχή και τέλος, διατρέχει τόπους και καιρούς από Ανατολή σε Δύση, αν και το στίγμα του έκδηλα ελληνικό, γιατί ελληνικός ο παλλόμενος χρωστήρας που το ιστόρησε βήμα βήμα ως την ανοιχτή ολότητά του – απόσπασμα και ολοκλήρωμα μαζί. […] Η συλλεκτική έκδοση “Σιωπηρή ευωχία” τυπώθηκε σε 297 αριθμημένα υπογεγραμμένα αντίτυπα σε βαμβακερό χαρτί δύο χρωματισμών. Στην κουβερτούρα που καλύπτει το μισό κάλυμμα και έχει μήκος 96 εκ. αναπαράγεται ολόκληρο το ομότιτλο έργο, πραγματικών διαστάσεων 1,50 x 10,60 μ., ενώ στο εσωτερικό του βιβλίου αναλύεται σε τμήματα και λεπτομέρειες.