Περί ηρώων και τάφων

Μια μέρα του Ιουνίου του 1955 η Αλεχάντρα, η τελευταία μιας δυναστείας αργεντινών αριστοκρατών, πυροβολεί τον πατέρα της και κλειδώνεται με το πτώμα του σ’ ένα δωμάτιο στο σπίτι τους στο οποίο βάζει φωτιά. Τι προκάλεσε αυτή την παρανοϊκή πράξη; Μήπως η απάντηση σχετίζεται με τον Μαρτίν, τον εραστή της, τον Μπρούνο, τον συγγραφέα που λάτρευε τη μητέρα της, ή με τον ίδιο της τον πατέρα τον Φερνάντο, τον δημιουργό της παράδοξης «Έκθεσης για τους τυφλούς»; Οι ζωές τους διαπλέκονται σε αυτό το σκοτεινό έπος πάθους, φιλοσοφίας και παράνοιας στο Μπουένος Άιρες.Το magnum opus του “του τελευταίου κλασικού της αργεντίνικης λογοτεχνίας”, σύμφωνα με την El Pais. Ένα έργο ασυμβίβαστο και πρωτότυπο, που βάζει τον αναγνώστη σε ένα κατακερματισμένο σύμπαν απ’ το οποίο δύσκολα θα βγει αλώβητος.