Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων

“Η είδηση βρισκόταν στην τρίτη νεκρική κρύπτη, κάτω από τον κεντρικό βωμό, από την πλευρά του Ευαγγελίου. Η ταφόπλακα έγινε κομμάτια με το πρώτο χτύπημα της τσάπας και μια ολοζώντανη μακριά κόμη με έντονο χάλκινο χρώμα ξεχύθηκε από την κρύπτη. Ο επιστάτης του έργου θέλησε να τη βγάλει έξω ανέπαφη με τη βοήθεια των εργατών κι όσο περισσότερο την τραβούσαν, τόσο πιο μακριά και πυκνή έδειχνε, μέχρι που βγήκαν και οι τελευταίες τρίχες που ήταν κολλημένες ακόμα στο κρανίο ενός κοριτσιού. Στη νεκρική κρύπτη δεν απέμενε τίποτε άλλο, εκτός από μερικά μικρά και σκόρπια κοκαλάκια και στη σκαλισμένη ταφόπλακα, τη φαγωμένη από την υγρασία, διαβαζόταν μόνο ένα όνομα: Σιέρβα Μαρία δε Τόδος λος ‘Ανχελες. Απλωμένη καταγής, η θαυμάσια κόμη είχε μάκρος είκοσι δύο μέτρα και έντεκα εκατοστά”.