Πέντε κείμενα

Στο παρόν τομίδιο, παρουσιάζονται, για πρώτη φορά στα ελληνικά, πέντε μικρά κείμενα του Μπράιον Γκάιζιν, που αποκαλύπτουν και από μία διαφορετική πτυχή της σκέψης, του καλλιτεχνικού οράματος και του τρόπου γραφής του: Το πρώτο, “Εκείνη η Κρυφή Ματιά”, είναι μια πρώιμη πρόζα, υπερρεαλιστικής υφής, όπου περιγράφει με τρόπο αιχμηρό την Νέα Υόρκη, με το βλέμμα του “ξένου”. Ακολουθούν οι “Σημειώσει για τη Ζωγραφική” που γράφτηκαν περίπου το 1960 μα εμφανίστηκαν με την αφορμή μιας ατομικής έκθεσης με τίτλο “Back in No Time”, το 1994, μετά το θάνατό του: αν και σύντομο, κρίνεται κείμενο σημαντικό καθώς ελάχιστα αναφέρθηκε ο Γκάιζιν στο δικό του έργο όσο ζούσε. Το “Ποίημα Ποιημάτων” (κατά το “Άσμα Ασμάτων”), είναι το πρώτο ποίημα που έγραψε ο Γκάιζιν εφαρμόζοντας την τεχνική του “cut-up”: πρόκειται για μία συρραφή διαφόρων μερών από τα “Σονέτα” του Σαίξπηρ, το “Άσμα Ασμάτων”, την “Ανάβαση” του Σεν-Τζων Περς και τις “Πόρτες της Αντίληψης” του Χάξλεϋ. Το ηχογράφησε, αρχικά, σ’ ένα παλιό κασετόφωνο για να δείξει στον φίλο του, Γουίλιαμ Μπάροουζ, τις δυνατότητες της νέας ανακάλυψής του και παραμένει, προς ώρας, αδημοσίευτο στην ολότητά του. Οι “Αυλοί του Πανός” είναι κείμενο ενδεικτικό της αγάπης του για τη μουσική των “Master Musicians of Jajouka”, στο Μαρόκο, και μια καταγραφή των σκοτεινών και έξαλλων τελετουργικών που επιβίωναν εκεί προς τιμήν του θεού Πάνα. Τέλος, το “Εγώ Είμ’ Αυτός”, μια μικρή, αινιγματική πρόζα, που γράφτηκε ίσως το 1964, αδημοσίευτη όσο ζούσε, αποτελεί χαρακτηριστική μετάβαση από το ύφος των πρώτων του ιστοριών στο “The Last Museum”, το πρώτο του μυθιστόρημα, το 1965.