Πενήντα χρόνια στο κουρμπέτι

“-Τι…; Ήταν φυλακή ο παππούς σου; Τι είχε κάνει, ρε…;”-Τίποτα δεν είχε κάνει, βρε κουτέ. Η χούντα τον είχε βάλει φυλακή.”-Και τι είναι η χούντα, ρε…;”Ήταν το έναυσμα. Έπρεπε να δουν. Να μάθουν. Έτσι ξεκίνησε ένα οδοιπορικό πενήντα χρόνων στο κουρμπέτι -στην σκληρή άπονη ζωή. Κι’ οι αναμνήσεις όρμησαν άγριες, απαιτητικές, ζητώντας να ξεφύγουν από την “απεραντοσύνη της ανυπαρξίας”.Με το πέρασμα όμως του χρόνου τα φτιασιδώματά τους έχουν ξεφτίσει. Αλήθειες που μας δυνάστευαν πρόβαλαν σαν μεγάλα αποκρουσικά ψέματα. Μεγάλα ψέματα αποδείχθηκαν σκληρές αλήθειες. Πρωταγωνιστές της ζωής σμίκρυναν στην θέση των κομπάρσων, κομπάρσοι πήραν τη θέση τους.Ένα ταξίδι στον χρόνο. Γνωρίζοντας το παρελθόν μπορείς να χαράξεις το μέλλον. Ένα ταξίδι με οδηγό τις αναμνήσεις. Χωρίς αυτές, μας περιμένει το τέλμα της ανυπαρξίας.