Παγωμένη καρδιά

Εκεί που τελειώνει η Νύχτα και ο Βορράς, απλώνεται ένα κάστρο χτισμένο από αέρα, πάγο και μάγια. Το χιόνι στροβιλίζεται στους ατελείωτους διαδρόμους και στις αμέτρητες σάλες του χωρίς ν’ αντικρίζει ποτέ τον ουρανό, ενώ ακόμα και το φως των αστεριών έχει παγιδευτεί μέσα στους διάφανους, κρυστάλλινους πύργους του. Εκεί κατοικεί η Βασίλισσα του Χιονιού. Πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ξερίζωσε την καρδιά της από το στήθος της και, από τότε, τη φυλάει σε μια καμαρούλα. Μια μέρα, ωστόσο, ένας χιοναετός τρύπωσε στο παγωμένο παλάτι της και έκλεψε ένα μικρό κρυσταλλάκι από την καρδιά της. Το κράτησε σφιχτά στα νύχια του και πέταξε μακριά προς το Νοτιά, προς τη χώρα του τσάρου, όπου θα μπορούσε να κρύψει το πολύτιμο λάφυρο του και να κρυφτεί κι ο ίδιος. Στο δρόμο ξαναπήρε την κανονική μορφή του· έγινε πάλι μια γυναίκα με γαλάζια μαλλιά και συνέχισε το ταξίδι της μ’ ένα έλκηθρο. Την έλεγαν λαίδη Τάμσιν Σπέλγουελ και το μόνο που ήθελε ήταν να λυγίσει τη δύναμη της αδίστακτης Αρχόντισσας του Βορρά. Με τη βοήθεια ενός μικρού κοριτσιού, που δουλεύει στο πολυτελές ξενοδοχείο Αουρόρα της Αγίας Πετρούπολης, ίσως και να τα καταφέρει. Διαφορετικά, το κρύο που ξεχύνεται από το σώμα της Βασίλισσας θα απλωθεί σε όλη την πόλη και κανένας, ούτε καν ο Πατερούλης Χιονιάς, δε θα μπορέσει να το αντέξει…