Παγκόσμια Ευρώπη;

[…] Η ανά χείρας µελέτη συνεισφέρει στην ελληνική βιβλιογραφία µια συνολική ανάλυση των διεθνών διαστάσεων της ΕΕ µε απώτερο στόχο την εξακρίβωση της διεθνούς της ταυτότητας. Όπως αναφέρει ο ΗίΙΙ, “η ΕΕ αποτελεί ένα σύστηµα σχέσεων, µέσα στο οποίο οι Ευρωπαίοι εκπροσωπούν ένα (υπο)σύστηµα του παγκόσµιου συστήµατος … περισσότερο ένα σύστηµα που δηµιουργεί διεθνείς σχέσεις -συλλογικά, ατοµικά, οικονοµικά, πολιτικά- και λιγότερο µία ξεκάθαρη ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική per se”. Ως αποτέλεσµα, έχουν δηµιουργηθεί διάφοροι τύποι συµφωνιών/συνεργασιών της ΕΕ µε χώρες, οµάδες χωρών ή διεθνείς οργανισµούς, που αναπτύσσονται πάνω σε µια πραγµατιστική αd hoc βάση, χωρίς -όπως αποδεικνύεται- να συνδέονται µε κάποιο συστηµατικά προκαθορισµένο σχέδιο. Με εξαίρεση τις ρήτρες τις οποίες η ΕΕ θέτει απαρέγκλιτα σε όλες τις συµφωνίες που συνάπτει (Σεβασµός Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων, Κράτος Δικαίου κ.λπ.), η ΕΕ δεν ακολουθεί ενιαία τυπολογία στις εξωτερικές της σχέσεις. Στα κριτήρια λαµβάνονται υπόψη το οικονοµικό µέγεθος και η εµπορική ισχύς του αντισυµβαλλόµενου, τα οφέλη που η ΕΕ αναµένει να αποκοµίσει ανάλογα µε τον τύπο της συµφωνίας, καθώς και πολλοί άλλοι παράγοντες, όπως η τρέχουσα διεθνής κατάσταση, η γεωπολιτική θέση της αντισυµβαλλόµενης χώρας ή η προοπτική της προσχώρησης στην ΕΕ. […] (από την εισαγωγή του βιβλίου)