Όταν πέφτουν οι τοίχοι

Το βιβλίο αναφέρεται σε πολιτικές αναμνήσεις και γενικές σκέψεις μετά από ογδόντα χρόνια ζωής στο ελληνικό πολιτικό περιβάλλον, που άλλαξε -όπως άλλωστε σε όλο τον πλανήτη- με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Διηγείται μια μεγάλη περιπέτεια. Συγκεκριμένα, το κυνήγι του πολυτιμότερου επάθλου για τον άνθρωπο και το περιβάλλον του: τη Δημοκρατία. Η Δημοκρατία είναι ένα σπάνιο, ευαίσθητο λουλούδι. Θέλει διαρκή φροντιδα, θαλπωρή, προφύλαξη και περιποίηση. Η δύναμη και συγχρόνως η αδυναμία της είναι η απαίτησή της να στηρίζεται στο αμέριστο ενδιαφέρον, την κατανόηση και τις θυσίες των πολιτών. Ακριβό τίμημα, αλλά το αξίζει. Το συνειδητοποιούν όσοι τη χάσουν. Ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι έχουν χάσει την αξιοπρέπειά τους, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ισότητα, και βέβαια την ειρήνη. Η σημερινή γυναίκα, που απαιτεί και δικαιούται την πλήρη απόλαυση των θεσμοθετημένων ατομικών δικαιωμάτων της, δεν μπορεί να θεωρηθεί “σύγχρονη” εάν δεν ταυτίσει συνειδητά τη δική της μοίρα με τα μεγάλα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου, και πρωταρχικά με την επιβίωση του πλανήτη μας. Ένας τέτοιος κόσμος απαιτεί την εγκατάλειψη της κοινωνίας των συγκρούσεων και την αντικατάστασή της από την κοινωνία της αρμονίας. Απαιτεί την εγκατάλειψη της κοινωνίας του άλογου καταναλωτισμού και την αντικατάστασή της από την κοινωνία της οικολογικής ισορροπίας. Απαιτεί τη διατήρηση και αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας, με γνώμονα και τις ανάγκες των επόμενων γενεών.