Όπου σε ταξιδεύει η αγάπη

“Όλα τα μπορεί η α γ ά π η!”_x000D_
_x000D_
Η αγάπη, που, χωρίς εκθαμβωτικούς _x000D_
πολυέλαιους, μα πολυέλεη και _x000D_
ευσπλαχνική, φωτίζει τις κρυφές γωνιές, _x000D_
τις απόκρημνες ακτές της ψυχής και τις _x000D_
λειαίνει._x000D_
Και, στιβαρή, υποβαστάζει, χωρίς _x000D_
περίτεχνους κίονες, το ασήκωτο βάρος _x000D_
της κάθε μέρας κι αντέχει._x000D_
Κι αθόρυβη, γράφει την ιστορία της όχι _x000D_
με κορυφαίες, εξέχουσες στιγμές, αλλά _x000D_
με μικρές, καθημερινές χαρές και λύπες, _x000D_
που μέσα μας ανάγλυφα τις παρασταίνει._x000D_
Διακριτική, δίχως βάθρα περίοπτα, με _x000D_
λόγο χαμηλόφωνο, της καρδιάς τις _x000D_
πληγές επουλώνει._x000D_
Βαθιά, χωρίς ανάγκη από παχιά _x000D_
στρωμένα χαλιά, απορροφά τους _x000D_
κραδασμούς του “εγώ” και στο “εμείς” _x000D_
ανεπαίσθητα τους σβήνει._x000D_
Η αγάπη για κάποιον άλλο, έξω από _x000D_
εμάς. Δεκτική και σαν μήτρα φιλόξενη. _x000D_
Να συρρικνώνει και, στο βαθύ αλεξίκακό _x000D_
της κοίλωμα, ν’ ανακουφίζει την _x000D_
ανήκεστη οδύνη της ύπαρξης: για τ’ _x000D_
άδηλα μονοπάτια της ζωής, για τ’ _x000D_
αναπόδραστο του θανάτου…_x000D_