Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα

ΝΤΥΣΕ ΜΑΣ ΣΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΠΟΙΗΜΑ_x000D_
_x000D_
Ποιος σε κρατά, των λέξεων χρυσόμαλλο δέρας_x000D_
Που χάνεσαι και λάμπεις κόμη της Βερενίκης_x000D_
Ασθμαίνουσα σχισμή ψάχνω το ανέγγιχτο ν’ αγγίξω_x000D_
– Ν’ αντισταθεί στο σίδερο ποιος ξέρει;-_x000D_
Ποιος άνεμος σκορπά του κήπου σου τα άνθη;_x000D_
Σ’ έρημο τόπο πέταλα σκόρπια μαργαρίτας_x000D_
Θύμηση κι επιθυμία, σαλεύοντας_x000D_
Είμαστε ή δεν είμαι_x000D_
Εγώ ή ο Κανένας_x000D_
Αγάπα ή ν’ αγαπώ_x000D_
Θεοί και Δαίμονες μας προσπερνούν ποδοπατώντας_x000D_
Και όλο κρύβεσαι κάτω απ’ της πόρνης σου την μπούργκα_x000D_
Βουλιάζουν οι δρόμοι στην Καμπούλ_x000D_
Φοβάμαι_x000D_
Πού βρίσκεσαι καλειδοσκόπιο αόμματων_x000D_
Θριμμάτισε τα κάτοπτρα να δω πίσω απ’ το είδωλο_x000D_
Μέσα στο τίποτα του τίποτα να μείνω_x000D_
Ούτις_x000D_
Ποίηση φανερώσου_x000D_
Ντύσε μας στο γαλάζιο Ποίημα