Οι τελευταίες περιπέτειες του σκύλου Μπεργκάτσα

“Δεν έχω χάσει ακόμα το χάρισμα της ανθρώπινης λαλιάς, και θα μου κάνει καλό να μιλήσω λιγάκι για τα βάσανα και τις χαρές μου με λόγια σαν και τα δικά σας· η γλώσσα σας είναι ό,τι πρέπει για τέτοιες δουλειές, κι οι λέξεις που έχετε βρει για κάποια αντικείμενα και φαινόμενα του κόσμου τούτου καταφέρνουν να περιγράφουν μια χαρά τις λεπτομέρειες και τα χαρακτηριστικά τους.”Έτσι μου μίλησε εκείνο το κρύο βράδυ ο μαύρος σκύλος που συνάντησα στο πάρκο, κι εγώ αφέθηκα στην ιστορία του γιατί έτρεφα μεγάλη συμπάθεια για το γένος των σκύλων, και ιδιαίτερα για τη δική του ράτσα.