Οι σκέψεις του χριστιανού για τη μετάνοια και τη θεία μετάληψη

Η αμαρτία κλείνει τους οφθαλμούς της καρδιάς: Ο κλέφτης νομίζει ότι ο Θεός δεν βλέπει. Ο ακόλαστος, παραδιδόμενος στις αισχρές πράξεις, νομίζει ότι Θεός δεν τον βλέπει. Ο φιλάργυρος, ο παράσιτος, ο μέθυσος νομίζουν ότι κρύβονται μαζί με τα πάθη τους. Όμως ο Θεός βλέπει και κρίνει. “Γυμνός ειμι, και εκρύβην” (Γεν. 3,10). Αυτό λέει με τα έργα του ο κάθε αμαρτωλός, που κρύβεται από τον πανταχού παρόντα Θεό.