Οι πιγκουίνοι δεν πεθαίνουν απ’ το κρύο

Ο Μίσα, ένας πιγκουίνος που χάνεται, και ο ιδιοκτήτης του, ο πρώην δημοσιογράφος Βίκτορ Ζαλαταριόφ φτάνει μέχρι την Τσετσενία για να τον βρει, η σχέση που συνδέει τον Βίκτορ με τη μικρή κόρη ενός εξαφανισμένου φίλου του, τη Σόνια, και τη νεαρή κοπέλα που τη φροντίζει, τη Νίνα, η ανάμιξη του Βίκτορ στις ουκρανικές εκλογές με την ιδιότητα του βοηθού ενός υποψήφιου βουλευτή, η φυγή του από την Ουκρανία με την ιδιότητα του προπονητή μιας ομάδας ανάπηρων αθλητών που συμμετέχουν σε πανευρωπαϊκούς αγώνες, η καθοριστική για τη μοίρα του συνάντησή του με Σερβοβόσνιους που έχουν χαρακτηριστεί εγκληματίες πολέμου· όλα αυτά συνθέτουν τον καμβά του μυθιστορήματος του Αντρέι Κούρκοφ. Ένα μυθιστόρημα όπου σατιρίζεται η σύγχρονη μετασοβιετική Ουκρανία και οι πολύπλοκες σχέσεις των ανθρώπων που αναζητούν απεγνωσμένα τη σιγουριά μέσα σε έναν ασταθή και διαρκώς μεταβαλλόμενο περίγυρο και, ταυτόχρονα, μια σάτιρα των κυνικών εκπροσώπων της εξουσίας, μιας εξουσίας η οποία, για την εδραίωσή της, μεταχειρίζεται κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο.