Οι ώρες του Αγώνα

Τον Στεφάν Αντλέρ τον συνάντησα, κατόπιν αιτήματός του, αφού είχε προηγηθεί το 1982 η έκδοση του βιβλίου μου με θέμα την απεικόνιση της ελληνικής ανεξαρτησίας στη γαλλική κεραμική του 19ου αιώνα. Η ανάγνωση του βιβλίου μου του είχε προκαλέσει, όπως ο ίδιος μου δήλωσε, ένα καινούριο πάθος για το ρεύμα του φιλελληνισμού. Ζούσε ήδη στην Ελλάδα και διέθετε μια μικρή συλλογή ποικίλων αντικειμένων σχετικά με το θέμα. Μου ανακοίνωσε την επιθυμία του να διερευνήσει αυτόν τον τομέα πιο “καλλιτεχνικά” και κυρίως σε ό,τι αφορούσε τα επιτραπέζια διακοσμητικά ρολόγια, από τα οποία είχε τότε έξι μοντέλα.Ενθουσιασμένη που το βιβλίο μου τού είχε ανοίξει έναν νέο δρόμο, του το αφιέρωσα σαν να του παρέδιδα τη σκυτάλη, ενώ του ευχήθηκα κάθε επιτυχία στα σχέδιά του.Σήμερα, έπειτα από τριάντα χρόνια πλούσιας εμπειρίας, καθότι επίμονος συλλέκτης, οι ακούραστες αναζητήσεις και ανακαλύψεις του σε υπαίθριες αγορές, δημοπρασίες, βιβλιοθήκες, μουσεία ή και σε συλλογές άλλων, του επέτρεψαν, όπως παλαιότερα είχε συμβεί και σε μένα με τη γαλλική κεραμική, να παρουσιάσει τα αποτελέσματά του στο παρόν έργο. Ανακαλύπτει κανείς εδώ με ενδιαφέρον και συγκίνηση ότι τα φιλελληνικά επιτραπέζια ρολόγια ήταν μια αποκλειστικά γαλλική ειδικότητα που την ιστορία της εικονογραφεί και διηγείται με λεπτομέρειες ο συγγραφέας μέσα από τα 147 ταυτισμένα μοντέλα. Αγγελική Amandry, από τον Πρόλογο της έκδοσης